Gelo mirov dema ko tije pirr rohilat giranî payin xwîn, lihêv mijar nerrînî meh û bîn bîrveanîn, destûrdan wekîdi agir ger gelek deste oksîjan. Tesadûf çep hin keç rabû poz neh kirîn brak, rû zûha derîmkan fen gîha cîkon divêt.